Infografika jako narzędzie poznania świata i zrozumienia samego siebie kiedyś i dziś
Człowiek od wieków pragnął poznawać otaczający go świat, rozumieć jego strukturę i swoją w niej rolę. Pragną zrozumieć zasady funkcjonowania swojego ciała - jego fizyczność, umysłowość i duchowość. Narzędziem, którego wielokrotnie używał w swoich badaniach był zapis graficzny:
diagram, model, infografika.
Korzenie informacji wizualnej odnaleźć można w starożytnej kartografii, iluminacjach manuskryptów i średniowiecznych egzegezach. Pionierzy wizualizacji napędzani byli tą samą co my współcześnie siłą dociekliwości i ambicji poznania, wyjaśniania, edukowania i uczynienia widocznym tego,
co jest ukryte.
Timeline
autorzy wizualizacji
w ujęciu chronologicznym
Homo
(łac. człowiek)
Koło jako symbol nieba zawsze związany był z człowiekiem postrzeganym jako jego najważniejszy punkt. Człowiek ze swojego centralnego miejsca wyznaczał granice wszechświata linią horyzontu, za który chowało się Słońce. Antropocentryczna perspektywa wykształcona w starożytności rozwijała się w okresie renesansu. Świetnym tego przykładem jest rysunek człowieka witruwiańskiego Leonarda Da Vinci, który stanowi wizualizację traktatu Witruwiusza. Ten starożytny architekt i inżynier w proporcjach ludzkiego ciała upatrywał źródło proporcji klasycznego porządku architektonicznego.
Na przestrzeni wieków człowiek był obiektem badań zarówno w sferze fizycznej, jak i duchowo-zmysłowej. Leonardo Da Vinci szukał piękna i harmonii
w ciele, które we współczesnej infografice Petera Grundiniego pt. „Cena za twoją głowę. Jak zamienić świeżo zmarłego ukochanego na Mercedesa SLK” – jest źródłem potencjalnego dochodu na rynku odzysku tkanek.
Arbore
(łac. drzewo)
Diagramy oparte na modelu drzewa znalazły najwięcej zastosowań w wizualizacji wiedzy. Drzewo jako motyw graficzny pojawia się w ikonografii wiedzy bardzo wcześnie, np. jako
drzewo życia w mitologii i przekazach ludowych. Starożytny
filozof neoplatoński Porfiriusz wprowadził w zebranych w dziele „Isagoga” komentarzach do „Kategorii” Arystotelesa schemat klasyfikacyjny dzielący substancje na rodzaje i gatunki, który nazwany został „Drzewem Porfiriusza”.
W średniowieczu i późniejszych epokach powstało wiele przedstawień Drzewa Porfiriusza, które prezentowały struktury klasyfikacyjne i hierarchiczne filozofii, przyrody, organizacji
czy rodów.
Pośród diagramów opartych na modelu drzewa znajdziemy zarówno te bardzo przypominające prawdziwą roślinę, jak i formy
zupełnie abstrakcyjne, jak schematy węzłowe, drzewa
radialne czy hierarchiczne schematy treemap, które drzewa
w niczym nie przypominają.
Orbis
(łac. koło, świat)
Koło to figura doskonała. Symbolizuje Boga, prawo, nieskończoność, wewnętrzną jedność, harmonię, Słońce, duszę, pierwiastek żeński, życie i przemijanie. Trzy splecione koła to Trójca Święta. Koło wpisane w kwadrat to symbol iskry Bożej ukrytej w materii. W starożytności okrąg oznaczał niebo i to, co żeńskie, a kwadrat ziemię i to, co męskie.
W wizualizacjach koło jest bardzo częstym motywem, począwszy
od hierarchicznych kręgów w tradycyjnych modelach świata po koła podzielone jak tort na części określające swoją relację do całości
we współczesnych wykresach kołowych.
